Vanwege het 25-jarig jubileum van mijn ouders zijn we een paar weekenden geleden wezen solexen. Omdat ik niet vaak deel wat er gebeurd in mijn leven leek dit me een uitgelezen kans om dat wel te doen. Ik nam mijn camera mee op pad om dit fotodagboek te maken!
Op 1 september gingen we naar Havelte om een middagje te solexen. Een solex is een ouderwetse bromfiets. Je moet deze zien te starten door ermee te gaan lopen of fietsen. Zodra de motor begint te lopen, kun je alleen nog maar remmen. Met een hendel kun je het gas verminderen. Laat je deze los? Dan gaat de solex op maximale snelheid rijden. Daarnaast heb je aan beide handvatten remmen zitten. In combinatie met de hendel en remmen moet de snelheid aangepast worden.
Na ongeveer een uur solexen, was het tijd voor een appeltaartje en kopje thee. Het restaurant had een leuk systeem voor de thee. Ze hadden een soort tab met verschillende smaken. Je moest aan een knop draaien en dan vielen de theekruiden in je filter. Bij het restaurant hadden ze hele nieuwe smaken die ik nog nooit geproefd had.
Na de korte pauze was het weer tijd om op de solex te stappen. We gingen weer een uurtje rijden en toen was het gedaan met de pret. Maar zo’n dag kun je niet afsluiten zonder uiteten te gaan. We gingen terug naar hetzelfde restaurant voor het avondmaal. Als voorgerecht koos ik voor carpaccio. Met dit gerecht kun je nooit de mist in gaan bij mij. Het was dus weer overheerlijk. Hierna kwam mijn hamburger die er niet alleen lekker uitzag maar ook smaakte. Bij dit restaurant hadden ze ook een saladebar, zo tof. Je kon daar je eigen salade samenstellen met de gerechten die jij lekker vind.
De dag was zeker geslaagd. Twee uur solexen lijkt lang, maar het is zo voorbij. Je rijdt langs allerlei onbekende plekken, haalt anderen in of wordt ingehaald en neemt verschillende bochten. Op die manier let je niet meer op de tijd. Ik heb genoten van het uitje en ook zeker van al het eten.
Liefs,
Elles
Praat mee: